Cafer Sadık Abalıoğlu Eğitim ve Kültür Vakfı | Sayı : 69 (Mart 2025)

17 CAFERSADIKABALIOĞLUEĞİTİMVEKÜLTÜRVAKFI Porto’ nu Teknik Direktörü Jose Mourinho karşımıza çıktı. Tercü- manlıktan Teknik Direktörlüğe gelmişti. Porto maçından önce oynadığımız Galatasaray- De- nizlispor maçımızı izlemeye Jose Mourinho gelmiş. Maçtan sonra kamp yaptığımız otele menajerlik yapan BayramBey ile JoseMou- rinho geldiler. Akşam yemeğinde bir araya geldik. Kendisine aynen şunları söylemiştim. ”Tarih teker- rürden ibaret derler. 10 yıl önce Sayın Mourinho sizinle Polonya’ da Bobby Robson ile beraberken tanışmıştık. Siz Bobby Robson’ ın tercümanıydınız. Ben ise Deniz- lispor’ un Profesyonel Futbol Şube Başkanıydım. 10 yıl sonra siz Por- to’ nun Teknik Direktörü oldunuz ben de Denizlispor’ u Başkanı ol- dum. Yalnız aramızda bir fark var. Siz dünyaca ünlü bir teknik direk- tör oldunuz, para kazanıyorsunuz. Biz ise para kazanmıyor, veriyoruz demiş gülüşmüştük. Bizim en büyük avantajlarımız- dan birisi de okul satın almamız- dı. O zamanlar doğru dürüst okul yoktu. Servergazi Okulları vardı. Kulübümüzün de Atatürkçü bir okulu olsun düşüncesiyle bir kole- jin satılacağını duyduk. Denizlispor’ un geleceği açısından satın alarak Denizlispor Kulübü- müze kazandırdık. Okulun adını da “Denizlispor Koleji” olarak ver- dik. Denizlispor Koleji’nde ilk hedefi- mizi şehir dışından gelen maddi imkanı olmayan ve başarılı olan çocuklarımızın hem altyapımızda futbol oynamalarını, hem de eği- timlerine devam etmelerini sağla- mak olarak belirledik. Başarılı da olduk. Ancak; bizler yönetimden ayrıldıktan sonra Denizlispor Ko- lejimizi devam ettirmeyip sonuç olarak satıldığını öğrendik. Çok üzülmüştüm… Atatürk Stadımıza protokol tribü- nün hemen sağ tarafında Deniz- lispor Koleji öğrencilerimiz için 350 kişilik tribün tahsis etmiştik. Bu tribündeki öğrencilerimiz yeşil-si- yah formları ile maçlarımızdaki tezahüratları hala daha kulakla- rımda çınlıyor. Denizlispor Başkanlığınım dö- neminde bizlere desteğini hiçbir zaman eksik etmeyen başta dö- nemin Denizli Valisi Sayın Yusuf Ziya GÖKSU valim olmak üzere, Denizli Belediye Başkanımız SA- YIN ALİ AYGÖREN’ e dönemin İl Emniyet Müdürümüz Mümtaz KARADUMAN’ a, Tugay Komuta- nımız Tuğ. Gn. Hamit TEKKANAT’ a, Daire Müdürlerimize, değerli Bürokratlarımıza, Gençlik Spor İl Müdürümüz SayınMehmet İBA- NOĞLU’ na, yazılı ve görsel basını- mıza şükranlarımı arz ediyorum. Yönetimimiz Dönemindeki De- nizlispor’ un başarılı olmasında önemli rol oynayan uygulamala- rımız ve prensiplerimiz aşağıdaki gibidir. 1. Öncelikle İş Ahlakı. 2. Disiplin: Disiplin olmayan bir iş yerinde başarıdan söz etmek mümkün değildir. Örneğin; Fut- bol takımının işleyişinde bir orga- nizasyon vardır. Yönetim, Teknik Heyet, Takım Kaptanı, Kulüp Pro- fesyonel İdari Kadrosu, Altyapı, Tesisler Sorumlusu vb. bütün bu birimler zincirin halkaları gibidir. Her birim kendi yetki ve sorumlu- luklarına sahip olmak zorundadır. Dolayısıyla ast üst ilişkisi içerisin- de çalışmak zorundayız. Biz bu sistemi kurmaya ve yürütmeye çalıştık. 3. Bütçe Mali Disiplini sağladık. Mutlak surette şeffaf ve hesap ve- rilebilir bir şekilde davranmak zo- runda olduğumuzu hiçbir zaman unutmadık. 4. Adaletli ve eşit davranmaya özen gösterdik. 5. Birlik ve beraberliğimizi koru- duk. 6. Transferlerde mali durumumu- za göre futbolcular seçildi. 7. Alt yapıdan ve oyuncu izleme komitesinin izlediği ve istikbali olan genç oyuncular kulübümüze kazandırılmaya çalışıldı. 8. Ben yok, biz varız prensibine sa- dık kaldık. 9. Yönetim, taraftarlarımız, yazı- lı ve görsel basınla ilişkilerimizde birlik ve beraberliği sağladık. 10. Mülki Amirimiz (Valimiz) ve Yerel Yönetimin (Belediye Başka- nı) desteğini her zaman arkamız- da hissettik. BAŞARILI KAÇINILMAZ OLDU. Denizlispor Koleji’nde ilk hedefi- mizi şehir dışından gelen maddi imkanı olmayan ve başarılı olan çocuklarımızın hem altyapımız- da futbol oynamalarını, hem de eğitimlerine devam etmelerini sağlamak olarak belirledik. Başarılıda olduk. Ancak; bizler yönetimden ayrıldıktan sonra Denizlispor Kolejimizi devam et- tirmeyip sonuç olarak satıldığını öğrendik. Çok üzülmüştüm…