27 / 44
Hem Yeşilyuva kasabasında hem de
Karahüyük gibi çevre köylerde hayvancılığın
yaygın olması, kasabada deri işlemesi için
yeterli su kaynaklarının bulunması, burayı
deri üretimi için cazip hale getirmiştir.
Dolayısıyla Yeşilyuva’da ayakkabıcılığın alt
yapısını tabaklık oluşturmaktadır.
Ne güzeldi çocukluk çağımız.
Arkadaşlarımız yeni bir ayakkabı
giydiklerinde ayakkabılarına basıp
“kademli olsun” derdik. Düşünsenize
yirmi kişinin bir çocuğun ayakkabısı-
nın üstüne bastığını…
Bayramdan bayrama alınırdı “pa-
buç” da dediğimiz ayakkabılarımız.
Arife gecesi bayram sabahına kadar
başucumuzda yastığımızı birlikte
paylaşırdık ayakkabılarımızla…
Köy düğünlerinde okuntu (daveti-
ye) olarak dağıtılırdı ayakkabılar.
Ahilikte, ceza niyetine, pabucu
dükkânın damına atılırdı kalitesiz
ayakkabı dikenlerin.
Nişanlı gençler bayram ziyareti-
ne geldiğinde, yavuklular lokum ko-
yarlardı ayakkabısının içine.
Anadolu’da evlilik isteğini baba-
sının ayakkabısının tabanına çivi ça-
karak anlatırlardı delikanlılar.
Kız istemelerinde kızın yakınları,
aracılar için kızı vermekteki nazlan-
malarını “Hele bir çift papuç eskitsin
bakalım, gelip gide gide…” sözüyle
dillendirince anlaşılıverirdi bunun ne
kadar önemli olduğu da, -belki de-
bundan dolayı “pabuç pahalı” deni-
liverirdi.
Denizli dendi, Yeşilyuva dendi…
Ayakkabı dendi… Ayakkabıyla ilgili
bunca sözü de bize hatırlatıverdi:
İşte ayakkabıyla özdeşleşen Ye-
şilyuva’nın, Yeşilyuva’yla özdeşleşi-
veren ayakkabının ustaların ellerin-
de şekil buluveren hikâyesi…
***
Denizli ülkemizdeki diğer iller-
den farklı olarak hemen hemen
her ilçesinin kendine has özellikleri
olan bir ilimizdir. Babadağ tekstili,
Buldan dokuması, Honaz sanayisi,
Serinhisar leblebisi ile ülke çapında
birer marka haline gelmişlerdir. Geri
kalan diğer ilçelerimiz de kendisine
özgü özelliklere sahiptirler. İlimiz
içerisinde ilçe olmamasına rağmen
yapmış olduğu ayakkabılarla Türkiye
ve birçok Avrupa ülkesi tarafından
tanınan bir kasabamız vardır ki o da
Yeşilyuva’dır.
Yeşilyuva, Acıpayam ilçesine
bağlı, Acıpayam’a 30; Denizli’ye 58
km uzaklığı olan; 1960 yılından beri
4-6 bin arasında değişen nüfusa sa-
hip bir kasabadır. Kasaba nüfusunun
yüzde 95’i geçimini ayakkabı üzerin-
den sağlamaktadır.
25