Background Image
Previous Page  42 / 44 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 42 / 44 Next Page
Page Background

Notlar

1. Metin Türktaş, “Zafer Gazozları”, Geçmişten Günümüze

Denizli Dergisi, Sayı 23, Cafer Sadık Abalıoğlu Eğitim ve

Kültür Vakfı, Denizli, 2009, s. 16-20.

2. Leyla Neyzi, İstanbul'da Hatırlamak ve Unutmak-Birey,

Bellek ve Aidiyet-, Tarih Vakfı Yurt Yayınları, İstanbul,

1999, s. 7.

3. Ayşe Durakbaşa ve Özlem Şahin Ed. (2007) Yerel Tarih:

Yöntem ve Deneyimler-II. Sözlü Tarih Atölyesi- Muğla

Belediyesi Kültür Yayınları, Muğla.

4. Metin Türktaş, “Zafer Gazozları”, s. 16, 17.

5. Gül Özsan (2010), “Beyoğlu'nda iki berber: iki ayrı anlatı

tipi ve iki ayrı erkeklik”, Toplum ve Bilim, sayı 117, İstanbul.

6. Metin Türktaş, “Zafer Gazozları”, s. 15.

7. Gazoz, Türk Standartları Enstitüsü'nün Ekim 1992'de

yürürlüğe giren TS 4080 numaralı maddesinde; “içilebilir

özellikte su ve izin verilen tat verici, renklendirici, oksitlenmeyi

önleyici, köpük önleyici, aroma verici ve kimyasal koruyucu

katkılarla tekniğine uygun olarak hazırlanan ve

karbondioksitle yapay olarak gazlandırılmış”, “gazlı alkolsüz

içecek” olarak tanımlanmış.

http://www.tse.org.tr,

Şubat

2009.

8. Türktaş, “Zafer Gazozları”, s. 18.

9. Türktaş, “Zafer Gazozları”, s. 18, 19.

10. Mehmet Korkutalp, “Denizli'de Yazlık Sinemalar”,

Geçmişten Günümüze Denizli Yerel Tarih ve Kültür Dergisi,

Cafer Sadık Abalıoğlu Eğitim ve Kültür Vakfı, Sayı: 11, 2006.

s. 77-80.

NOT:

Bu araştırmanın içinde yer aldığı projemizin

Denizli'deki kısmında, kaynak kişilere ulaşmamızda büyük

desteği bulunan Mehmet Korkutalp'e çok teşekkür ediyoruz.

40

“Geleneksel” meslek aktarımı ve üretim anlayışının

“modern” örgütlenme, uzmanlaşma ve üretim

araçlarıyla işlevsel bir biçimde ve bir arada

bulunduğu bu fabrika; hem aile, akraba grupları ve

“yerel” ilişki ağları temelinde bir ekonomik

örgütlenmeyi sürdürüyor hem de üretim süreci,

sosyal ilişkiler ve bağlantılar açısından daha geniş

ilişki ağları içinde yer alıyor. Aynı kentten “Denizlili”

olmak ve kent kimliği üzerine kurulan bağlantılar,

“ortak iş anlayışlarının”, başka sosyal ilişkilerin

kurulmasına ve işin devamlılığının sağlanmasına

katkıda bulunuyor.