Previous Page  21 / 44 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 21 / 44 Next Page
Page Background

KAZIM ARSLAN

Burada güzel konuların gündeme gel-

mesinin ve Denizli’yi yeniden tanıma fır-

satı verebilecek bir derginin, içinde yer ve-

rilebilecek çok önemli konuların da burada

ortaya çıktığını görüyorum ve bundan çok

müteşekkirim.

Kendi çapımızda aile olarak ve şahsen;

kendimizi sosyal işlere, hayır işlerine faz-

lasıyla adadığımızı düşünüyorum. Bu işler

gerçekten tamamen gönül işidir. Zaten

gönlünüzde, içinizde varsa, seviyorsanız

fazlasıyla katlanırsınız ve yaptığınız işten

de çok büyük haz alırsınız, mutluluk duyar-

sınız. Bunun için çıktığımız bu yolda, bütün

arkadaşlarımızın abilerimizin aynı alanda

çok büyük katkıları olduğunu düşünüyo-

rum. Devlet herşeyi yapamıyor. İhtiyaç

duyulan alanlarda sivil toplum örgütleri

ve şahıslar devreye girmek suretiyle bu

konulara el atıyor ve yerine getiriyor. İşte

biraz önce bahsettik; Üniversitenin kurul-

masının ne kadar önemli olduğunu, Yükse-

köğretim Vakfı ile birlikte bu temelin nasıl

atıldığını, nasıl gayretler sarfedildiğini,

Denizli’nin prestij bir binası sayılabilecek

bir hastanesi, Denizli’deki üniversitenin

tıp fakültesi binasının yapımında Deniz-

li halkının katkısını unutmak gerçekten

mümkün değil. Denizli halkının özverisiyle

ve bağışlarıyla yapılan bir binadır.

Durmuş Ali Çoban Anadolu Lisesi ve

Durmuş Ali Çoban Camisi

Gerçekten çok önemli işler yapılıyor De-

nizli’de. Okullar zaten fazlasıyla yapılıyor,

biz de aile olarak Durmuş Ali Çoban Ana-

dolu Lisesi’ni yaptık. Hatta 4,5 ayda bitir-

dik bunu. Dönemin valisi, bu kadar kısa

sürede okulu tamamladığı için kayınpede-

rime bir plaket vermişti. Hala evinde mu-

hafaza ediyor. Yine bu arada bir camimiz

de var; Durmuş Ali Çoban Camisi. Bunlar

bütün toplumun hizmetine sunulan yatı-

rımlar, hizmetler.

Denizli Kültür ve Eğitim Vakfı (DEKEV)

Köklü bir aileden geliyorum ama yetim

olarak büyüdüm. Ben 3 yaşında babam-

dan öksüz kaldım en küçük kardeşim 1.5,

büyüğümüz 9 yaşında, 5 kardeş öksüz

kaldık. O dönemde çektiğimiz sıkıntıları

unutmayarak, daha sonraki yaşamımızda

bu sıkıntıları yaşayabilecek olan insanların

her zaman yanında bulunulması gerekti-

ğini, elinden tutulması gerektiğini imkân-

larımızın paylaşılması gerektiğini çok iyi

bilerek, gerçekten sorun varsa orda mut-

laka çözümün el birliği ile gerçekleşeceği

düşüncesiyle çalışmalar yaptık.

Bunun başında DEKEV var. Belediyeden

kiraladığımız bir yer için bize tahliye ka-

rarı verilmesinden sonra arkadaşlarımızla

oturduk, gerçekten önemli bir kararla o

eseri arkadaşlarımızla birlikte

yaptık.On-

dan çok mutluluk duyuyorum. Hani kötü

mal sahibi kiracıyı ev sahibi yapar ya, bi-

zede o günkü şartlarda Denizli’de öğrenci

yurdunu yapma imkânını vermiş oldu.

Kızılay Tıp Merkezi

Kızılay Tıp Merkezi diye bir merkez ku-

rulmuştu. Orada Salih Coza’nın benim ba-

canağımla birlikte önemli çalışmaları var-

dı. Biz de aile olarak güzel bir katkı yaptık.

Ama güzel bir şekilde kurulmuş olan bu

tıp merkezi maalesef daha sonraki gelen

yönetimce tasfiye edildi. Bizim verdiğimiz

malzemeler yaptığımız tefrişat hepsi de

dağıtıldı. Dolayısıyla yok edildi.

19