Cafer Sadık Abalıoğlu Eğitim ve Kültür Vakfı | Sayı : 46 (Eylül

MESUT AYGÖREN

Sanayi Sitesi

Ben 1960’da Denizli’ye geldim. İlk önce

Feridun (Alpat) Bey’le çalışmaya başladım.

Onun muhasebecisi olarak çalıştım. Arka-

dan Yüksel Kaşıkcı’nın yanında çalıştım.

1969-70 yılında kardeşlerimle birleşerek,

“Aygören Kardeşler” adı altında firmamı

kurdum. 50 senedir bu firmamızı götürü-

yoruz. Tabi bu firmada çalışırken, sanayi

sitesi kurulması için Salih Bozbay, Yüksel

Kaşıkcı, Ozan Saraçoğlu, rahmetli Hacı

Münir Kuyumcu, Raşit (Özkardeş) amca-

mız, Uşaklı Hafız gibi abilerimizle çalış-

tık. Onların yanında ben gencim her yere

gönderiyorlar beni, ben koşturuyorum.

Rahmetli Nuri Erikoğlu, birinci sanayi si-

tesi yapılırken; her yere gönderirdi beni.

İzmir’de bir müteahhitimiz vardı, adı Seba-

hattin Zengin. Evrakları ona yetiştireceğiz

diye çok yoğun çalışmalarımız oldu. Yüksel

Kaşıkcı, Feridun Alpat’ın emekleri çoktur.

Gece gündüz çalışıyoruz. Ve o birinci sana-

yi sitesi bittiği zaman havalara uçuyorduk.

Denizli’de böylece küçük bir sanayi doğ-

muştu, bu zevkle, şevkle o sanayi sitesinde

dükkânlar çalışmaya başladı. İkinci sana-

yi sitesinde de öyle oldu.

Kaleiçi

Kaleiçi’nde at arabalarıyla nakliye ya-

pılırdı. Tabi bu at arabaları Kaleiçi’ne na-

sıl girerdi, nasıl çıkardı, şaşardık. Bazen

at arabalarının tekerleği çıkar, o da işi

aksatırdı.

Dentaş Kağıt

1970-71 yıllarında Dentaş Kağıt

Fabrikası için koşturan 5 kişiydik. Uzun

müddet aralıksız mücadele ettik. Gece

gündüz toplantılar yapıyoruz. Eve gitmek

filan yok; şunu getirelim, buna müracaat

edelim, şu bakanlığa gönderelim vs. ça-

lışmalar... Heyecanla çalışıyoruz, bir ara-

da farklı fikirler görüşülüyor; darı sapıyla

kağıt yapacağız… O nasıl olur? Alman-

ya’ya gidiyoruz, bazı şeyler Almaya’da

etüt ediliyor. Rahmetli Cafer (Abalıoğlu)

abi sayesinde bir araya geldik. O kadar

akıllıca bir şey yaptı ki Allah’a çok şükür

bugünlere geldik. Halka açık, çok ortaklı

şirketlerin kuruluşlarında bir çok görevler

aldım.

Şirin Taş Cam Fabrikası

Sonra ikinci olarak cam fabrikasını

kurduk; Şirin Taş Cam Fabrikası. Orada

da kurucuların içindeyim. Bu ayrı bir iş;

cam fabrikası. Ama bizim amacımız hal-

ka açık anonim şirketlerini çoğaltmak.

Yani Türkiye’nin bir numarası Denizli'si

olacağız. Fransa’ya gittim Fransa’dan bir

pres aldım. Almanya’ya gittim Alman-

ya’dan bir pres aldım. Su bardağı çıkar-

mak amaçlı, çıkarıyoruz ama randıman

alamıyoruz. Bir basınçta 12 tane alıyor

biz 6 tane alabiliyoruz. Hepsi zayiat.

Neyse uzun bir mücadeleden sonra özel

idareye başvurduk. Biz bu fabrikayı ça-

lıştırmakta sıkıntı çekiyoruz, sermayemiz

yetmiyor diye. O günkü valimiz “Tamam

çocuklar, size yardımcı olacağız” dedi. Ne

yapacağımızı tartıştık. Cam fabrikasının

hisselerinin %25’ini 30’unu özel idare aldı.

Sonra şişe cam ile temaslar yaptık. Ben

idare meclisi başkanıydım. Ramiz diye

arkadaş vardı; makine mühendisi. Gece

gündüz çalışıyoruz, orada yatıyoruz. On-

dan sonra şirketi şişe cama sattık. Bugün

1.000- 1.200 kişi çalışıyor ve şu anda Tür-

kiye’de kendi konumunda bir numara.

Bir Emek

Rahmetli Mustafa Gani Paşa’yı çok se-

verdim. Paşam derdi ki; “ya Aygören, sen

çok heyecanlısın”. “Paşam ya bu heye-

can duyulmaz mı? Bu memlekette bizde

bir şeyler yapacağız. Üretim yapacağız.

Televizyon imal edeceğiz” dedim. Benim

evimde televizyon yok o zamanlar. Paşam

çok çabaladı fakat O da muvaffak olama-

dı. Çok sıkıntı çekti ve imalat çok zor oldu

fabrikayı satma imkânı bulamadı. Sonra

vefat etti ve paşam çok sıkıntılı gitti.

Uygar Motor

Malum uygar motorun içinde bulundum.

Fakat onda da muvaffak olunamadı.

Havaalanı

Ege Bölgesi komutanı Süreyya Paşa

beni çağırdı, İzmir’e gittik. Ticaret odasın-

da görevliyim o sıralar. Ticaret odası ve

sanayi odası olarak vilayette toplandık,

havaalanı meselesinde bazı çalışmalar

yapılacak. Tabi biz 3-4 kişiyiz. Öncelikle

havaalanının yerini tespit etmek üzere

çalışmalar yapıldı, komisyonlar kuruldu.

Bir ara Karahasanlı’ya gidildi, bir ara Pa-

mukkale’nin altına düz ovaya

gidildi.En

sonunda Çardak’ta karar verildi, havaalanı

kuruluş çalışmalarında da ben komisyon-

da görev aldım

Yüksek Öğretim Vakfı

İlk kuruluşta 78-79 yıllarında Süleyman

Demirel tıp fakültesinin temelini attı an-

cak Kenan Paşa üniversitenin kurulmasını

duyduğu çağdaş, bilgili, girişimci genç be-

yinleri yetiştirmeye

başladı.Bu

çalışmaları

ile tam bir Dünya üniversitesi haline aldı.

Şimdi Üniversitemiz çok büyüdü. 49.000

öğrenci 1.970’i akademik olmak üzere

5.000 çalışanı ile Kınıklı kampüsündeki

tüm fakülteleri, sosyal tesisleri ve ilçe-

lerde bulunan mekanları modern eğitim

ve öğretim veren Pamukkale üniversitesi

uluslararası araştırma üniversitesi olma

hedefine doğru hızla ilerlemektedir. Bu

arada; şu anda Dünya Üniversiteler sıra-

lanmasına göre Pamukkale Üniversitesi

değerlendirmeye alınan 165 üniversite

içinde beşinci, dünyadaki 21.000 üniversi-

te arasında da 740 sırada yer almaktadır.

- Türkiye'de Arkeoloji alanında Yüksek

lisans ve doktora eğitimi verecek olan ilk

enstitü üniversitemiz bünyesinde kuruldu.

- ABD ve İtalya üniversiteleri arasın-

da çift diploma anlaşması imzalanarak

2015-2016 yıllarında karşılıklı öğrenci ve

öğretim elemanı değişimine başlandı.

- Tubitak’ın desteklediği 9 üniversite

arasına girerek 1 milyon TL bütçeli tekno-

loji transfer ofisi desteği aldı.

- Yörenin öncelikle sorunlarına bilimsel

çözüm önerileri getirerek ar-ge faaliyetle-

rine katkıda bulunuyor.

- Üniversiteler arası akredite program-

lar sayesinde öğrencilerine uluslararası

düzeyde geçerliliğe sahip diploma imkan-

ları sunuyor.

- Ayrıca Avrupa üniversiteler birliği üyesi

olan Pamukkale Üniversitesi aynı zaman-

da akademisyenlerin kullanımına sunulan

büyük bir kütüphaneye de sahiptir.

Bütün bu imkânları Üniversitemize

sağlayan rektörlerimiz Arif AKŞİT (1992-

1998), Hasan KAZDAĞLI (1998-2007),

Necdet ARDIÇ (2007-2011) ve şu andaki

rektörümüz Hüseyin BAĞCI (2011’den beri

devam eden) ile emeği geçen herkese

sonsuz şükranlarımızı sunuyoruz.